Krowia Góra, ANG-POL i POL-ANG

O Nas

Bardzo często tłumaczy się decyzję Mieszka zagrożeniem niemieckim, co poniekąd sugeruje, że „nie chciał, ale musiał”. Chrzest miałby ratować słabą Polskę przed agresją potężnego państwa Ottonów. Niektórzy podnoszą przy tym wartość chrześcijaństwa dla wzmocnienia władzy. Mówi się i pisze o sakralizacji monarchy, wkładzie kapłanów chrześcijańskich w budowę administracji i włączeniu kraju w krąg cywilizacji zachodnioeuropejskiej, która swoimi atrakcjami miała przyciągać elitę piastowską. Zaznacza się wreszcie wielką przewagę religii Chrystusowej nad wierzeniami rodzimymi jeśli idzie o głębię intelektualną, wartości egzystencjalne i tym podobne kwestie ideowe. Przeważnie ci, którzy tymi walorami tłumaczą powody przyjęcia chrztu w roku 966, uważają, że Mieszko I nie miał wyjścia. Rozważmy pokrótce wartość wskazanych wyżej wyjaśnień, zaczynając od sprawy Niemiec. W roku 965 zasięg władzy Ottona I w Europie Środkowej rzeczywiście mógł niepokoić polskiego księcia. Energiczny i bezwzględny margrabia Geron, najważniejszy wówczas wielmoża saski, właśnie kończył podbój Łużyc. Wcześniej z jego wydatnym udziałem pokonano Połabian (Obodrzyców i Wieletów) i nałożono na nich trybut wraz ze zwierzchnością polityczną. Jeszcze wcześniej Otton I po wieloletniej wojnie złamał czeskiego Bolesława I Srogiego i również uzależnił go od siebie. Jest jednak faktem, że niemiecki impet się wyczerpywał. Geron w walkach ze Słowianami stracił jedynego syna,sam zmarł w 965 roku. Cesarstwo potrzebowało czasu, by strawić zdobyte ziemie słowiańskie: zbudować tam sieć grodów z załogami pilnującymi nowych porządków (tzw. burgwardy), stworzyć biskupstwa podporządkowane metropolii w Magdeburgu, by chrystianizować i za pomocą chrześcijaństwa stabilizować władzę. Bez tych przedsięwzięć pokonani, ale przecież nieujarzmieni do końca Słowianie nadbałtyccy stanowili poważne zagrożenie – dowiodło tego ich powstanie z 983 roku. Ottona coraz bardziej angażowały też sprawy włoskie, zwłaszcza konflikt z Bizancjum, kwest